Η Αγροτική Παραγωγή συμβάλλει πολύ σημαντικά τόσο στην Εθνική οικονομία (9,53% ΑΕΠ, ΕΛ. ΣΤΑΤ., 2012), αλλά όλο και περισσότερο αυξανόμενα στην τοπική οικονομία της Κρήτης. Είναι προφανές πλέον ότι η ελληνική οικονομία, δεδομένης της παγκοσμιοποίησης και του διεθνούς ανταγωνισμού, πρέπει να επενδύσει στην ποιότητα, με την αμεσότερη εμπλοκή της επιστημονικής υποστήριξης ιδιαίτερα στον Αγροδιατροφικό τομέα. Γιατί δεν συμβαίνει πάντα αυτό;
Ο ισχυρός ανταγωνισμός που υπάρχει σε διεθνές επίπεδο ωθεί να αναδειχθεί με τον πλέον επιστημονικό τρόπο η ποιότητα των προϊόντων αγροδιατροφής, που οριζόντια επηρεάζει όλα τα βήματα μιας αλυσίδας παραγωγής από την πρωτογενή παραγωγή ενός προϊόντος (φυτικής, ζωικής, μικροβιακής, ή άλλης προέλευσης), έως και την τριτοβάθμια επεξεργασία του, πάντα με σεβασμό στο περιβάλλον (προστασία, αειφορία, κυκλική οικονομία) και τον καταναλωτή (προστασία της υγείας του, μακροζωία, ευφορία).
Παρά το ότι όμως υπάρχει έντονη εκπαιδευτική αλλά και έντονη ερευνητική δραστηριότητα υψηλού επιπέδου στην Κρήτη (Πανεπιστήμια, Ερευνητικά Ιδρύματα, κλπ), η καινοτομία που προκύπτει από τις ερευνητικές δράσεις των εμπλεκόμενων φορέων, δεν ενισχύει σημαντικά, αλλά ούτε και συμβάλλει ιδιαίτερα στην αειφορία της ποιότητας της αγροτοδιατροφικής παραγωγής. Γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό; Είναι όμως τελικά η καινοτομία μέρος της πιστοποιημένης ποιότητας των Αγροτικών Προϊόντων μας; Υπάρχει ενσωμάτωση της καινοτομίας τελικά στις παραγωγικές μονάδες της Περιφέρειας Κρήτης;
Μια αλυσίδα παραγωγής στο χώρο της Αγροδιατροφής έχει ανάγκη από επιστημονική υποστήριξη στην ανάδειξη της ποιότητας των προϊόντων της αλυσίδας αυτής. Επομένως, μια αλυσίδα παραγωγής χρειάζεται έναν ελεγκτικό μηχανισμό σε κάθε κρίκο της. Υπάρχει ανάγκη σύμπραξης και άλλων επιστημονικών κλάδων πέραν των αμιγώς επιστημών της Αγροδιατροφής; Για παράδειγμα, η τεχνολογία πληροφορικής μπορεί να προσφέρει το βασικό σημείο καταγραφής λαθών και η μηχανική μάθηση την αυτόματη διόρθωση που θα είναι απαραίτητη. Είναι αυτό αρκετό ως καινοτομία; Πόσο προετοιμασμένοι είμαστε ως αγροτικές επιχειρήσεις; Η δια βίου μάθηση είναι αρκετή;
Σαν αποτέλεσμα, η ολιστική προσέγγιση φαίνεται να είναι ικανή να επεξεργάζεται και να προβλέπει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των προϊόντων σε όλα τα στάδια μιας εφοδιαστικής αλυσίδας. Επομένως, ένα σωστά οργανωμένο σύστημα τυποποίησης αλλά και ελέγχου της ποιότητας με τη λειτουργία του βασισμένη σε μια κατά το δυνατό ολιστική προσέγγιση, θα έχει τη δυνατότητα να μπορεί να εξυπηρετεί πολύ πιο αποτελεσματικά και το είδος αλλά και το ρυθμό παραγωγής των προϊόντων αγροδιατροφής. Υπάρχουν υπέρ και κατά σε όλη αυτή τη διαδικασία;
Στη συγκεκριμένη εκπαιδευτική ενότητα θα αναλυθούν όλες οι παράμετροι που αφορούν τόσο τη διαμόρφωση της ποιότητας των αγροτικών κυρίως προϊόντων, αλλά και την αξία της ποιότητας που παράγεται τυποποιείται και επομένως πιστοποιείται με βάση κάποια πρότυπα (διεθνή ή εθνικά). Υπάρχει όμως και η ποιότητα που παράγεται και χάνεται. Για όλα αυτά θα δοθούν γνώσεις και εμπειρίες μέσα από σημαντικά παραδείγματα τόσο προς μίμηση όσον και προς αποφυγή. Ποια πρότυπα ποιότητας συνεισφέρουν στην αγροτική οικονομία και ποια μας αναγκάζουν να αλλάξουμε πιθανά ανεπαρκείς ελεγκτικούς μηχανισμούς και απώθηση στερεότυπων συμπεριφορών αγροτών, αλλά και επιστημόνων εμπλεκόμενων στην Αγροτική Παραγωγή;
Επιμορφωτής : Φ. Βερβερίδης
Αναλυτική ύλη για την ενότητα Ε2
| Ημέρες – Ώρες Επιμόρφωσης | Ώρες |
| Σύγχρονη(εξ αποστάσεως): Μέρα 13 Ασύγχρονη (εξ αποστάσεως): Μέρα 14 | 5 5 |